Artur Piotrowski
Non Omnis Moriar

12 listopada 2021, w wieku 46 lat, odszedł do Domu Ojca Artur Piotrowski, twórca naszego Misterium.

Trwamy w modlitwie.
Do dnia pogrzebu codziennie o godz. 21.00 spotykamy się na Apelu jasnogórskim i koronce do Miłosierdzia Bożego pod krzyżem misyjnym przy kościele księży salezjanów w Poznaniu na Winogradach (ul. Warzywna 17) i przez transmisję na FB.

Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się mszą św. żałobną odprawioną w środę 17 listopada 2021 o godz. 10.00 w kościele salezjanów pw. św. Jana Bosko w Poznaniu przy ul. Warzywnej 17.
O godz. 9.40, a więc 20 minut przed mszą św., odmówimy wspólnie w kościele różaniec w intencji Artura. Już wówczas zapraszamy do wspólnej modlitwy.
Podczas wspólnych spotkań Artur zawsze prosił, abyśmy, będąc w stanie łaski uświęcającej, starali się w pełni uczestniczyć w eucharystii.
Pamiętajmy o tym 17 listopada.

Dalsze pożegnanie odbędzie się o godz. 14.00 na Cmentarzu Komunalnym Miłostowo w Poznaniu (od ul. Warszawskiej).
Poza modlitwą możemy wyrazić swoją pomięć, przynosząc na uroczystości pożegnalne pojedynczy biały kwiat.

Zachęcamy by zamawiać Msze Św. w intencji Artura i przesłać do nas szczegółowe informacje o miejscu i terminach na adres: proposnania@gmail.com  - będziemy je publikować na stronach Misterium.

Drużyna Misterium

Kochani,
Wczoraj pękło serce Misterium.

Jak pewnie większość z Was już wie, zmarł nagle i niespodziewanie Artur Piotrowski – pomysłodawca, scenarzysta, reżyser – najkrócej: twórca naszego widowiska. Inaczej: Człowiek, bez którego nie stałoby się to, co się stało.

Co w nas dziś jest? Smutek, nieutulony żal… Może nawet strach przed rzeczywistością, która przytłacza obawą o jutro? A jednak jest też wiara rodząca nadzieję i ufność. Artur był jej niestrudzonym krzewicielem.

Jeden z nas, a zarazem ponad nami wszystkimi. Kto wie, czy nie najlepszy z nas… Potrafił pociągnąć słowem, ale nade wszystko przykładem. Kiedy czasem niemal wstydzimy się tego, kim jesteśmy, On otwarcie mówił o tym, co go raduje uwiera, denerwuje, buduje. Zawsze pełen optymizmu świadek wielkiej wiary w Boga i ludzi, która dawała Mu nieskrępowaną wolność.

Artur był naszym przewodnikiem. Surowym i wymagającym, gdy trzeba, ale zawsze otwartym na ludzkie rozterki. Ceniącym wysoce niekonwencjonalny dowcip, a zarazem nietolerującym łamania zasad.

Zawsze wpatrzony w znaki, które wiodły Go do świętości. Na drodze tej zagarniał ze sobą wszystkich, którzy chcieli pójść razem z Nim za Chrystusem. Nawet tylko kawałek, przez chwilę. Wskazywał pomagające na tym szlaku drogowskazy, w szczególności błogosławioną Poznańska Piątkę, świadectwo św. Jana Pawła II, nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia. Zawsze przejęty do głębi, zasmucony i pełen obaw o dusze tych, którzy z tej drogi zboczyli.

Zaprzątnięty wielkimi projektami nie zapominał o nas, o naszej zwyczajnej codzienności. Znał wszystkich z imienia, pamiętał o urodzinach, imieninach. Kojarzył setki ludzi przewijających się przez plan Misterium, a przecież poza nim spotykał ich jeszcze więcej.

Czasem poniewczasie przychodzi refleksja, że szukamy bohaterów, a nie potrafimy dostrzec, że są w wśród nas…
To, co stworzył Artur, trwa w nas. I teraz od nas samych zależy, ile z tego pozostanie na przyszłość.

Prosząc Was o modlitwę w jego intencji, wierzymy głęboko, że w niebieskiej krainie realizuje On od teraz swe najśmielsze projekty, w których także nam przyjedzie kiedyś znów uczestniczyć. Choć póki co pustka w naszych sercach, w naszej ziemskiej rzeczywistości, pozostanie niezapełniona.

Spoczywaj w pokoju, nasz Kochany Reżyserze. Znów nas wyprzedziłeś, aby wskazać ścieżkę, którą podążymy za Tobą. Tym razem już nie na jedną z setek prób, ale do Domu Ojca, abyśmy byli jedno…

Aktorzy i twórcy 
„Misterium Męki Pańskiej Na poznańskiej Cytadeli”

W środę 17 listopada 2021 r. o godz. 9.40, a więc 20 minut przed mszą św., w kościele księży salezjanów, odmówimy wspólnie różaniec w intencji Artura. Już wówczas zapraszamy do wspólnej modlitwy.

Podczas wspólnych spotkań Artur zawsze prosił, abyśmy, będąc w stanie łaski uświęcającej, starali się w pełni uczestniczyć w eucharystii. Pamiętajmy o tym 17 listopada.

Poza modlitwą możemy wyrazić swoją pomięć, przynosząc na uroczystości pożegnalne pojedynczy biały kwiat.